Σκόπια: Ομάδα διανοουμένων ζητά την παύση των διαπραγματεύσεων για το όνομα

Ομάδα διανοουμένων από το νοτιοσλαβικό κράτος απαιτεί την άμεση αναστολή των διαπραγματεύσεων για τη διαφωνία του ονόματος με την Ελλάδα και την κατάθεση  αίτησης,  για την ένταξη στα Ηνωμένα Έθνη με την ονομασία «Μακεδονία», γιατί σύμφωνα με αυτούς η κάθε αλλαγή  στην ονομασία του κράτους θα καταργήσει και την έννοια του«μακεδονικού» λαού.

«Η πίεση για αλλαγή του ονόματος μπορεί να χαρακτηριστεί ως τελευταία μορφή γενοκτονίας, επάνω στη φυσική, γλωσσική και θρησκευτική υπόσταση, που έχει επινοηθεί από τις ΗΠΑ και την ΕΕ, και βασίζεται στις παράνομες απαιτήσεις της Ελλάδας», αναφέρει το μανιφέστο που υπεγράφη από 50 διανοούμενους, καλλιτέχνες, καθηγητές, δικηγόρους και παρουσιάστηκε σήμερα σε συνέντευξη Τύπου.

«Το όνομα είναι το αρχέτυπο της ψυχής του έθνους, η πηγή της συνολικής ταυτότητας του. Η αλλαγή του, έστω και με την προσθήκη  ενός γράμματος ή θέτοντας ένα επίθετο σε αυτό, θα φέρει την καταστροφή και θα μετακινηθεί ο πληθυσμός ιστορικά, πολιτισμικά και ανθρωπολογικά», σύμφωνα με το μανιφέστο.

«Είναι νόμιμη και αδιαμφισβήτητη φιλοδοξία της χώρας μας η ένταξη στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ, ωστόσο σε καμία περίπτωση δεν πρέπει  γίνει κάμψη της σπονδυλικής στήλης και της απώλειας της αξιοπρέπειας μας. Εμείς ως έθνος είμαστε υπομονετικό και ανεκτικό, αλλά όλα έχουν τα όριά τους», γράφει το μανιφέστο.

Το μανιφέστο μπορεί να υπογράψει ο καθένας στη χώρα, για να διαλαλήσουν στο κόσμο ότι στο έδαφος αυτό ζούνε «Μακεδόνες», οι οποίοι διαφωνούν με την αλλαγή του ονόματος του κράτους τους και δεν θα υποκύψουν σε πιέσεις, αναφέρει η συντονιστική επιτροπή του μανιφέστου που αποτελείται από : τον ποιητή Ευτύμ Κλετνίκοφ,  τον συνθέτη και μαέστρο Ζάρπο Ζάπροφ, τον ιστορικό Στέφαν Βλάχοφ Μίσοφ, τον καθηγητή πανεπιστημίου Σλόμπονταν Πρέντζοφ κ.α.

Η ατάκα του Νετανιάχου στον Αβραμόπουλο για την σημαία.

Τι είπε ο Νετανιάχου; Ότι “οι σημαίες μας έχουν τα ίδια χρώματα”. Στην θεωρία ναι. Στην πράξη, η γαλανόλευκη έχει μετατραπεί σε κυανόλευκη χωρίς ουδείς να διαμαρτυρηθεί για αυτή την “αθόρυβη” ενέργεια. Δείτε το απόσπασμα:

B. NETANYAHU: Βρισκόμαστε πολύ κοντά. Οι σημαίες μας έχουν τα ίδια χρώματα και αυτό δεν αποτελεί έκπληξη. Το Ισραήλ και η Ελλάδα αποτελούν τα θεμέλια του δυτικού πολιτισμού. Ανανεώσαμε τις σχέσεις μας προ ολίγων ετών. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια, οι σχέσεις μας έχουν βελτιωθεί εντυπωσιακά και υφίστανται σημαντικά περιθώρια περαιτέρω δράσεων. Αυτό ακριβώς πρόκειται να συζητήσουμε.

Δ. ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρωθυπουργέ, για τον λόγο αυτό βρίσκομαι εδώ σήμερα. 
Πραγματικά πιστεύω ότι έχουμε προσδώσει μία νέα δυναμική στις σχέσεις μας. Το μέλλον είναι πολύ ευοίωνο και είμαστε πολύ εγγύτερα ο ένας στον άλλο. Είμαστε αποφασισμένοι να συνεργαστούμε. Μπορούμε να κάνουμε πάρα πολλά πράγματα σε όλους τους τομείς: οικονομία, επιχειρείν, επενδύσεις, ενέργεια, τουρισμό, έρευνα.

B. NETANYAHU: Ήδη στέλνουμε τουρίστες στην Ελλάδα.

Δ. ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ:400.000 πέρσι και, όπως πιστεύουμε, ο αριθμός τους θα αυξηθεί τη φετινή χρονιά

B. NETANYAHU: Ίσως θα έχετε ακόμα έναν, εμένα δηλαδή.

Δ. ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ: Είστε πάντα ιδιαιτέρως ευπρόσδεκτος

B. NETANYAHU: Σας ευχαριστώ. Χαίρομαι που σας βλέπω στα Ιεροσόλυμα. Είμαστε δύο αδερφές δημοκρατίες στην Ανατολική Μεσόγειο. Δεν υπάρχουν και πολλές [δημοκρατίες σε αυτήν την περιοχή].
Δ. ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρωθυπουργέ, σας υπενθυμίζω ότι όταν ήμουν Δήμαρχος Αθηνών εγκαθιδρύσαμε την πρώτη περίοδο της συνεργασίας μας σε επίπεδο πόλεων. Τώρα βρισκόμαστε σε επίπεδο κρατών. Σε επίπεδο εθνών, οι σχέσεις μας αριθμούν χιλιάδες χρόνια.

Τα ΑΜΕΑ θα την πληρώσουν τώρα την αναπηρία σας ;

Διαβάζοντας την παρακάτω ανακοίνωση το μόνο συμπέρασμα που μπορούμε να βγάλουμε είναι…. πως οι διοικούντες στερούνται φαντασίας, κοινωνικής ευαισθησίας και είναι απλά μερικοί ακόμα αχυράνθρωποι (σκιάχτρα) του συστήματος.
Εμείς … που καθημερινά κοιταζόμαστε στον καθρέπτη και απέναντι μας βλέπουμε ανθρώπους ακόμα, θα προτείναμε σε όλους, σε μια πόλη σαν την Πάτρα να χρησιμοποιήσουμε τα ποδαράκια μας για να διανύσουμε μιαν απόσταση 5 τετραγώνων, άντε και λίγο παραπάνω…. 
Να δεις τότε πως θα ξαναεμφανιστούν οι κοινωνικές ευαισθησίες και τα πακέτα προσφορών στους κυρίους του μονοπωλίου του αστικού ΚΤΕΛ της Πάτρας

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Σε ακύρωση της ισχύς των καρτών μειωμένου εισιτηρίου (για τους κατόχους καρτών αναπηρίας) που κατέχουν 12.000 ανάπηροι προχωρά το αστικό ΚΤΕΛ της Πάτρας από την 1η Ιουνίου 2013. 
Η διοίκηση του ΚΤΕΛ προχώρησε στη λήψη της απόφασης μετά την αδιαφορία της κυβέρνησης στο αίτημα για καταβολή των ποσών που της οφείλονται από την άσκηση της συγκεκριμένης κοινωνικής πολιτικής. 
Επίσης από την 1η Ιουνίου 2013 και το υπεραστικό ΚΤΕΛ Αχαϊας το οποίο επίσης παρά τα επανειλημμένα αιτήματα προς την πολιτεία δεν βρίσκει ανταπόκριση, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να επωμιστεί άλλο το κόστος μεταφοράς μερίδας του επιβατικού κοινού με μειωμένο εισιτήριο για το οποίο δεν πληρώνεται από το κράτος.

ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ…

Τι ήταν οι αμερικανοί..Μαύροι Πάνθηρες..που ενέπνευσαν την "οργάνωση" των αφρικανών που περιπολούν το κέντρο της Αθήνας.

Το Κόμμα των Μαύρων Πανθήρων ήταν μία επαναστατική, αφροαμερικανική, αριστερή οργάνωση, που έδρασε στις Η.Π.Α από το 1968 ως το 1982.
Η "προκλητική ρητορική, η αγωνιστική στάση και τα πολιτικά και πολιτιστικά άνθη" της ομάδας, "άλλαξαν μόνιμα το περίγραμμα της Αμερικανικής ταυτότητας".
Ιδρύθηκε στο Όκλαντ της Καλιφόρνιας στις 15 Οκτώβρη του 1966, και αρχικός στόχος ήταν η προστασία της Αφροαμερικανικής κοινότητας από την αστυνομική βαρβαρότητα.
Η ηγεσία της ασπαζόταν την κομμουνιστική (ιδιαίτερα τη Μαοϊκή) θεωρία όμως εξαιτίας του αρχικής φήμης της ομάδας ως μαύρης εθνικιστικής γκρούπας, προσέλκυσε ποικίλα μέλη. Στο απόγειο της το 1969, 250.000 άνθρωποι λάμβαναν την εφημερίδα της οργάνωσης, ενώ είχε 10.000 μέλη.

Πολιτικές Δραστηριότητες και Συγκρούσεις με την Αστυνομία
Οι πολιτικές δράσεις της οργάνωσης περιλάμβαναν συνεργασίες με φοιτητικές οργανώσεις, καθώς και πορείες και διαδηλώσεις ενάντια σε πολιτειακούς νόμους που ψηφίστηκαν ενάντια στην οργάνωση και τη δράση της- συγκεκριμένα στο δικαιώματα της για οπλοκατοχή σε δημόσιους χώρους.
Μέλη της, αλλά και η ίδια η οργάνωση συνεργάστηκε με ειρηνικά κινήματα αλλά και άλλες αντιρατσιστικές και αριστερές οργανώσεις, όπως το ΚΚ ΗΠΑ και το Κόμμα Ειρήνης και Ελευθερίας.

 Οι συγκρούσεις με την αστυνομία υπήρξαν πολλές. Ο αρχηγός του FBI, Τζ. Έντγκαρ Χούβερ τους χαρακτήρισε ως "Τη μεγαλύτερη απειλή στην εσωτερική ασφάλεια της χώρας", ενώ η αστυνομία σκότωσε συνολικά 34 μέλη των Μαύρων Πανθήρων.

Κοινωνικές Δραστηριότητες 
Οι Δράσεις των Μαύρων Πανθήρων άρχιζαν από τα λεγόμενα "Προγράμματα Επιβίωσης", εμπνευσμένα από τον Μάο Τσε Τούνγκ. Το πρώτο τέτοιο ήταν το "Δωρεάν Πρωινό για τα Παιδιά", που απευθύνονταν σε όλα τα φτωχά παιδιά των Η.Π.Α. Η δράση επεκτάθηκε, και στο απόγειο της, τάιζε κάθε πρωί 10.000 παιδιά. Ήταν τέτοια η ντροπή της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης, που αναγκάστηκε λίγο αργότερα να υιοθετήσει παρόμοια προγράμματα.
 Επίσης γίνονταν μαθήματα πάνω στις πρώτες βοήθειες, σεμινάρια αυτοάμυνας, μαθήματα οικονομίας και πολιτικής, ενώ υπήρχε και διανομή ρούχων σε απόρους, καθώς και προγράμματα επανένεταξης για αλκοολικούς και τοξικομανίες.

Τα Δέκα Σημεία
Οι στόχοι του κινήματος συνοψίζονταν στα Δέκα Σημεία.

1. Θέλουμε ελευθερία. Θέλουμε τη δύναμη να καθορίζουμε τη μοίρα των μαύρων της Κοινότητας μας. Πιστεύουμε ότι οι μαύροι άνθρωποι δεν θα είμαστε ελεύθεροι μέχρι να είμαστε σε θέση να καθορίσουμε τη μοίρα μας.

 2. Θέλουμε πλήρη απασχόληση για τους ανθρώπους μας. Πιστεύουμε ότι η ομοσπονδιακή κυβέρνηση έχει την ευθύνη και την υποχρέωση να δώσει σε κάθε άνθρωπο είτε απασχόληση, είτε ένα εγγυημένο εισόδημα. Πιστεύουμε ότι αν οι λευκοί Αμερικανοί επιχειρηματίες δεν δώσουν πλήρη απασχόληση, στη συνέχεια, τα μέσα παραγωγής θα πρέπει να παίρνονται από τους επιχειρηματίες και να τοποθετούνται στην κοινότητα, έτσι ώστε οι άνθρωποι της Κοινότητας να μπορούν να οργανώσουν και να απασχολούν όλους τους ανθρώπους της και να τους δώσει ένα υψηλό επίπεδο διαβίωσης.

3. Θέλουμε ένα τέλος στην κλοπή από τους λευκούς της μαύρης Κοινότητας μας. Πιστεύουμε ότι αυτή η ρατσιστική κυβέρνηση μας λήστεψε και τώρα ζητάμε το ληξιπρόθεσμο χρέος "των σαράντα στρέμματα και δύο μουλαριών". Σαράντα στρέμματα και δύο μουλάρια είχαν υποσχεθεί πριν από 100 χρόνια (η κυβέρνηση Λίνκολν) ως αποκατάσταση για την καταναγκαστική εργασία και τη μαζική δολοφονία των μαύρων ανθρώπων. Δεχόμαστε την πληρωμή σε χρήματα, η οποία θα διανεμηθεί στις πολλές κοινότητες μας. Οι Γερμανοί βοηθούν τώρα τους Εβραίους στο Ισραήλ για τη γενοκτονία του εβραϊκού λαού που έκαναν. Οι Γερμανοί δολοφόνησαν έξι εκατομμύρια Εβραίους. Ο Αμερικανός ρατσιστής έχει λάβει μέρος στη σφαγή πάνω από 50 εκατομμύρια μαύρων - ως εκ τούτου, θεωρούμε ότι αυτά είναι μετριοπαθή αιτήματα.

4. Θέλουμε αξιοπρεπή στέγαση, κατάλληλη για τη στέγαση ανθρώπων. Πιστεύουμε ότι αν οι λευκοί ιδιοκτήτες δεν δώσουν αξιοπρεπή στέγαση στη μαύρη κοινότητα μας, τότε η στέγαση και η γη θα πρέπει να παρθεί από συνεταιρισμούς ώστε η κοινότητα μας, με τη βοήθεια της κυβέρνησης, να μπορεί να χτίσει και να παρέχει αξιοπρεπή στέγαση στους ανθρώπους της.

5. Θέλουμε εκπαίδευση για τους ανθρώπους μας, που να ξεσκεπάζει την αληθινή φύση αυτής της παρακμιακής αμερικανικής κοινωνίας. Θέλουμε παιδεία που να διδάσκει την αληθινή ιστορία μας και το ρόλο μας στην σημερινή κοινωνία. Πιστεύουμε σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που θα δώσει στο λαό μας(την μαύρη κοινότητα) τη γνώση του εαυτού του. Αν ένας άνθρωπος δεν έχει γνώση για τον εαυτό του και τη θέση του στην κοινωνία και τον κόσμο, τότε έχει ελάχιστες πιθανότητες να συσχετιστεί με οτιδήποτε άλλο.

6. Θέλουμε όλοι οι μαύροι άνδρες να εξαιρούνται από τη στρατιωτική θητεία. Πιστεύουμε ότι οι μαύροι άνθρωποι δεν θα πρέπει να αναγκάζονται να υπηρετήσουν την στρατιωτική τους θητεία για να υπερασπιστούν μια ρατσιστική κυβέρνηση που δεν μας προστατεύει. Εμείς δεν θα πολεμήσουμε για να σκοτώσουμε ανθρώπους άλλου χρώματος σε έναν κόσμο που, όπως οι μαύροι άνθρωποι, κι αυτοί γίνονται θύματα της λευκής ρατσιστικής κυβέρνησης της Αμερικής. Θα προστατεύσουμε τους εαυτούς μας από τη εξουσία και τη βία της ρατσιστικής αστυνομίας και του ρατσιστικού στρατού, με οποιοδήποτε μέσο είναι απαραίτητο.

 7. Θέλουμε ένα άμεσο τέλος στην αστυνομική βία και τις δολοφονίες των μαύρων ανθρώπων. Πιστεύουμε ότι μπορούμε να σταματήσουμε την αστυνομική βία στην μαύρη κοινότητα μας οργανώνοντας αυτοαμυντικές ομάδες από μαύρους, που θα είναι αφιερωμένες στην υπεράσπιση της μαύρης κοινότητας μας από την ρατσιστική καταπίεση της αστυνομίας και την βαρβαρότητα της.
Η Δεύτερη Τροποποίηση του Συντάγματος των Ηνωμένων Πολιτειών δίνει το δικαίωμα στους πολίτες να φέρουν όπλα. Πιστεύουμε λοιπόν ότι όλοι οι μαύροι άνθρωποι πρέπει να εξοπλιστούν για αυτοάμυνα.

8. Θέλουμε ελευθερία για όλους τους μαύρους άνδρες που κρατούνται σε ομοσπονδιακές, πολιτειακές, κομητειακές και δημοτικές φυλακές. Πιστεύουμε ότι όλοι οι μαύροι άνθρωποι πρέπει να απελευθερωθούν από τις φυλακές, επειδή δεν έχουν λάβει μια δίκαιη και αμερόληπτη δίκη.

9. Θέλουμε όλους τους μαύρους ανθρώπους, όταν προσάγονται σε δίκες για να δικαστούν από ενόρκους, αυτό να γίνεται από ισάξιους (ομότιμους) συνανθρώπους τους ή από άλλα μέλη της μαύρης κοινότητας. Πιστεύουμε ότι τα δικαστήρια πρέπει να ακολουθήσουν το Σύνταγμα των Ηνωμένων Πολιτειών, έτσι ώστε οι μαύροι άνθρωποι να λαμβάνουν δίκαιη δίκη.
Η 14η Τροποποίηση του Συντάγματος των ΗΠΑ δίνει σε κάποιον το δικαίωμα να δικαστεί από ομάδα ομοτίμων του. Ένας ομότιμός του είναι ένα πρόσωπο με παρόμοια οικονομική, κοινωνική, θρησκευτική, γεωγραφική, περιβαλλοντική, ιστορική και φυλετική καταγωγή. Για να γίνει αυτό, το δικαστήριο θα πρέπει να επιλέξει ενόρκους από τη μαύρη κοινότητα από την οποία ο κατηγορούμενος άλλωστε προέρχεται. Έχουμε δικαστεί, και δικαζόμαστε από αποκλειστικά λευκούς ενόρκους, που δεν έχουν καμία κατανόηση της «μέσης συλλογιστικής" των ανθρώπων της μαύρης κοινότητας.

10. Θέλουμε γη, ψωμί, στέγαση, εκπαίδευση, ένδυση, δικαιοσύνη και ειρήνη. Και ως μείζων πολιτικός στόχος μας, είναι να γίνει ένα -από τα Ηνωμένα Έθνη επιβλεπόμενο-δημοψήφισμα σε όλες τις μαύρες αποικίες, στις οποίες μόνο μαύροι υπήκοοι θα έχουν τη δυνατότητα να συμμετάσχουν, για τον καθορισμό του εθνικού πεπρωμένου των μαύρων ανθρώπων.
Όταν στην πορεία της ανθρώπινης ιστορίας, καθίσταται αναγκαίο για έναν λαό να διαλύσει τους δεσμούς του που τον συνδέουν μεταξύ του και να αναλάβει, μεταξύ των δυνάμεων της γης, την ξεχωριστή και ίση θέση την οποία οι νόμοι της φύσης και Ο Θεός του δίνει δικαίωμα , ένας ελάχιστος σεβασμός στις απόψεις της ανθρωπότητας απαιτεί ότι θα πρέπει να διακηρύξει τους λόγους που τον ωθούν στην απόσχιση. Θεωρούμε αυτές τις αλήθειες να είναι αυταπόδεικτες: Ότι όλοι οι άνθρωποι δημιουργούνται ίσοι.

 Ότι είναι προικισμένοι από τον Δημιουργό τους με ορισμένα απαράγραπτα δικαιώματα. Ότι μεταξύ αυτών των δικαιωμάτων είναι ζωή, η ελευθερία και η επιδίωξη της ευτυχίας. Για να εξασφαλιστούν αυτά τα δικαιώματα, ιδρύονται κυβερνήσεις από τους ανθρώπους, που απορρέουν τις εξουσίες τους από την συναίνεση των κυβερνωμένων.
Κι ότι, κάθε φορά που μια μορφή κυβέρνησης γίνεται πολέμια των σκοπών αυτών, είναι δικαίωμα του λαού να την αλλάξει ή να την καταργήσει , και να θεσπίσει μια νέα Κυβέρνηση θέτοντας τα θεμέλιά της σε τέτοιες αρχές και οργανώνοντας τις εξουσίες της σε τέτοια μορφή, ώστε να τους φανεί πιθανότερο να επιφέρουν την ασφάλεια και την ευτυχία τους. Η σύνεση, όντως, θα υπαγορεύει ότι οι κυβερνήσεις που είναι πολύ καιρό καθιερωμένες, δεν θα πρέπει να αλλάζουν για ασήμαντα και παροδικά αίτια.
Ως εκ τούτου, η εμπειρία έχει δείξει ότι η ανθρωπότητα είναι περισσότερο διατεθειμένη να υπομείνει, όσο τα κακά είναι υποφερτά, παρά να διορθώσει την πορεία της, καταργώντας μορφές κυβέρνησης τις οποίες έχει συνηθίσει. Όμως, όταν μια μακρά πορεία καταχρήσεων και σφετερισμών, που επιτίθεται στους ίδιους ανθρώπους συνέχεια, και εκδηλώνει σχέδιο για την υποβάθμιση τους κάτω από τον απόλυτο δεσποτισμό, τότε, είναι δικαίωμά αυτών των ανθρώπων(που δέχονται επίθεση) και είναι καθήκον τους, να αποτινάξουν μια τέτοια Κυβέρνηση και να εγκαθιδρύσουν νέους Φύλακες για τη μελλοντική τους ασφάλεια. (Η τελευταία παράγραφος είναι απόσπασμα από της Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας των Ηνωμένων Πολιτειών)

Παρακμή
Το Κόμμα τελικά κατέρρευσε λόγω της αύξησης των εξόδων του και των εσωτερικών διαφορών. Το 1974 ο Huey Newton όρισε την Elaine Brown ως πρώτη πρόεδρος του κόμματος. Υπό την ηγεσία της Μπράουν, το κόμμα έδρασε με πιο ριζοσπαστικές προεκλογικές εκστρατείες, συμπεριλαμβανομένων της ανεπιτυχής πορείας της Μπράουν για το Δημοτικό Συμβούλιο του Όκλαντ αλλά και την επιτυχή εκλογή του Lionel Wilson ως πρώτου μαύρου δήμαρχου του Όκλαντ.
Εκτός από την αλλαγή κατεύθυνσης του Κόμματος προς μεγαλύτερη συμμετοχή στην εκλογική αρένα, η Μπράουν αύξησε επίσης την επιρροή των γυναικών Πανθήρων με την τοποθέτηση τους σε πιο εμφανείς ρόλους μέσα στην ανδροκρατούμενη οργάνωση. Η Μπράουν ισχυρίζεται πως αυτή η προσπάθεια της ενάντια στον διάχυτο σεξισμό μέσα στο Κόμμα ήταν πολύ αγχωτική γι 'αυτήν και την οδήγησε στην εξάρτηση της σε Thorazine ως έναν τρόπο για να ξεφύγει από τις πιέσεις του Κόμματος.
 Το 1977, μετά την επιστροφή του Newton, ενός ηγετικού στελέχους των Μαύρων Πανθήρων που είχε βρει άσυλο στην Κούβα, μετά από κατηγορίες από την αστυνομία, και της διαταγή του για τον ξυλοδαρμό μιας γυναίκας μέλους που είχε οργανώσει πολλά από τα κοινωνικά προγράμματα του Κόμματος, η Μπράουν έφυγε από το Κόμμα.

 Αν και πολλοί επιστήμονες και ακτιβιστές σήμερα , ορίζουν την πτώση του Κόμματος στην περίοδο πριν η Μπράουν γίνει ηγέτης, ένας ολοένα και μικρότερος αριθμός μελών των Πανθήρων συνέχισε να υπάρχει στα μέσα της δεκαετίας του 1970. Μέχρι το 1980, η συμμετοχή είχε συρρικνωθεί στα μόλις 27 μέλη, και τελικά έκλεισε τελικά το 1982, αφού είχε γίνει γνωστό ότι ο Newton είχε υπεξαιρέσει κεφάλαια από το κόμμα για να αγοράσει ναρκωτικά

Αυτός είναι ο «δράκος» των Πετραλώνων

Ενώπιον του εισαγγελέα οδηγήθηκε υπό αυστηρά μέτρα ασφαλείας σήμερα Τετάρτη ο «δράκος των Πετραλώνων», προκειμένου να απολογηθεί για μια ακόμα φορά για τις αποτρόπαιες πράξεις του. Του έχουν ασκηθεί διώξεις για βιασμό, προσβολή γεννετήσιας αξιοπρέπειας, αποπλάνηση παιδιών και αντιποίηση κατά συρροήν και εξακολούθηση.

Ο 40χρονος κατάφερε  να ξεγελάσει την ελληνική Δικαιοσύνη ήδη δύο φορές, παρουσιάζοντας το προφίλ του μετανοημένου.

Ακόμα και στην ίδια του τη γυναίκα, που ζούσαν μαζί για είκοσι χρόνια, την έπεισε ότι δεν ήταν σάτυρος αλλά θύμα μιας αστυνομικής πλεκτάνης, κρύβοντας καλά μέσα του τον αρρωστημένο του χαρακτήρα. Πατέρας ενός 18χρονου αγοριού, ο 40χρονος δράκος των Πετραλώνων, φέρεται μέχρι στιγμής να έχει επιτεθεί σε 21 κοριτσάκια ηλικίας 8 έως 14 ετών, όμως αυτό που εκτιμούν οι αστυνομικοί είναι ότι η λίστα των θυμάτων του είναι πολύ μεγαλύτερη.

Άλλωστε, ο δεύτερος κύκλος δράσης του, μετά την αποφυλάκιση, ξεκίνησε το 2008 για να κλείσει το περασμένο Σάββατο με θύμα ένα 11χρονο κορίτσι.

Ο άνδρας έστηνε ενέδρες σε μικρά κορίτσια έξω από σχολεία και τα ακολουθούσε μέχρι την είσοδο της κατοικίας τους.

Εκεί, με το πρόσχημα ότι είναι αστυνομικός και διενεργεί έρευνα για κλοπές ή ναρκωτικά στο σχολείο τους, προσέγγιζε τις ανήλικες. Στη συνέχεια τις οδηγούσε σε απόμερο σημείο, όπου προέβαινε σε ασελγείς πράξεις σε βάρος τους.

Τα τελευταία χρόνια, ο 40χρονος εργαζόταν ως διανομέας τροφίμων σε διάφορα καταστήματα. Αυτό του έδινε τη δυνατότητα να αλλάζει συχνά μηχανές και κράνη, που φορούσε πάντα μέχρι την είσοδο των πολυκατοικιών όπου διέμεναν οι κοπέλες για να μη δώσει στόχο.

«Πρόκειται για έναν ιδιαίτερα σκληρό άνθρωπο. Δείχνει αμετανόητος αλλά έχει μια μοναδική ικανότητα να πείθει τους άλλους ότι είναι θύμα. Εργαζόταν ως κούριερ και δρούσε πάντα μεσημέρι. Την ώρα που τα παιδιά τελείωναν το σχολείο τους. Είναι βέβαιο ότι αν τελικά γίνει δεκτό το αίτημα από την Εισαγγελία να δημοσιοποιηθούν τα στοιχεία και οι φωτογραφίες του, θα βρεθούν και άλλες περιπτώσεις παιδιών που έπεσαν στα δίχτυα του» τονίζει στο protothema.gr αξιωματικός της Ασφάλειας και προσθέτει «Είναι απορίας άξιον πως κατάφερνε να ξεγελά τη Δικαιοσύνη και να αποφυλακιστεί έχοντας καταδικαστεί σε 37χρόνια για επιθέσεις σε παιδιά». 

Πληροφορίες αναφέρουν ότι οι αστυνομικοί, μετά από κάθε καταγγελία για επίθεση που γινόταν στην περιοχή των Πετραλώνων τον αναζητούσαν, χωρίς όμως να καταφέρνουν να τον εντοπίζουν. Κατάφερνε να ξεγλιστρά και να τους ξεφεύγει ενώ συνέχιζε ακάθεκτος τα ανώμαλα χτυπήματα του, ακολουθώντας σχεδόν κατά γράμμα την ίδια μέθοδο για να πλευρίζει τα θύματά του. Χρησιμοποιώντας διαφορετικές μοτοσικλέτες ή σκουτεράκια και πολύχρωμα κράνη για να καμουφλάρει τα χαρακτηριστικά του, έστηνε καρτέρι σε κοριτσάκια περιμένοντας να τελειώσουν το σχολείο.

Χωρίς τα παιδιά να τον καταλάβουν τα έπαιρνε από πίσω και ακολουθούσε μέχρι την είσοδο των σπιτιών τους. Στη συνέχεια, μόλις τα κοριτσάκια άνοιγαν την πόρτα και έμπαιναν στην είσοδο της πολυκατοικίας, κατέβαινε αιφνιδιαστικά από τη μοτοσικλέτα και παριστάνοντας τον αστυνομικό που πραγματοποιεί ελέγχους, τα παρέσυρε δήθεν για σωματική έρευνα και ασελγούσε πάνω τους. Μόλις ολοκλήρωνε το αηδιαστικό του έργο, άρπαζε τα κινητά τους τηλέφωνα, ότι χρήματα κουβαλούσαν πάνω τους, τα εσώρουχα τους και εξαφανιζόταν.

Με τη μέθοδο αυτή, μέσα σε πέντε χρόνια, αποπλάνησε 21 κοριτσάκια. Περιπτώσεις που έχουν καταγραφεί στην Αστυνομία, ο δράστης έχει αναγνωριστεί από τα θύματα του και μέσω εξέτασης DNA έχουν επιβεβαιωθεί δέκα από αυτές. Ο αριθμός αυτός, όμως, μπορεί και να αυξηθεί καθώς όπως παραδέχθηκε ο ίδιος ο 40χρονος στους αστυνομικούς «είναι τόσα πολλά τα θύματα μου που δεν τα θυμάμαι όλα»!

Η ΕΛΑΣ έχει ζητήσει άρση του απορρήτου των προσωπικών δεδομένων, προκειμένου τα στοιχεία και η φωτογραφία του να δοθούν στη δημοσιότητα, καθώς θεωρούν ότι ο συγκεκριμένος έχει πραγματοποιήσει και άλλες ειδεχθείς πράξεις.

Λαθρομετανάστες έστησαν παράνομη οργάνωση "περιπολίας" με την ονομασία «Μαύροι Πάνθηρες» της Αθήνας ..και το Υπουργείο ΠΡΟ-ΠΟ παρακολουθεί ατάραχο την Ελλάδα να παραδίδεται στις ορέξεις του οποιουδήποτε.

Μαύροι Πάνθηρες σε Χρυσή Αυγή: Μην τολμήσετε να τα βάλετε με τους μαύρους..-Βίντεο

Τι απέγιναν εκείνες οι δεσμεύσεις του κυρίου Δένδια για όσους υποκαθιστούν παράνομα την ΕΛΛΗΝΙΚΉ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ-Παραποίηση Αρχής?
Το θέμα θέλει προσοχή και γρήγορη απάντηση της ΕΛ.ΑΣ...γιατί σε περίπτωση που περάσει η εντύπωση πως όποιος θέλει φτιάχνει και μια ομάδα "περιπολίας" ..

α)-ισλαμιστές για Σαρία-έχει ακουστεί πως ήδη υπάρχει....
β)-Κάτοικοι για ασφάλεια-υπάρχουν ήδη στην περιφέρεια,σε περιοχές που η εγκληματικότητα χτυπάει κόκκινο.
γ)-Αφρικανοί για να διώχνουν λευκούς..γίνεται ήδη από παρέες αφρικανών στην Κύψέλη..κλπ κλπ ..
δ)-Αφγανών στην περιοχή της Ομονοίας,για ξεκαθάρισμα λογαριασμών με άλλες μαφίες ναρκωτικών.

Σε λίγο τα πράγματα θα ξεφύγουν και θα αρχίσουν πραγματικές μάχες μέσα στην καρδιά της πόλης...Τα πρόσφατα παραδείγματα σε Λονδίνο-Γαλλία και Σουηδία πρέπει να συνεφέρουν κάποιους και να τους προσγειώσουν στην ωμή πραγματικότητα..Ειδικά ο κος Δενδιας πρέπει να είναι αποφασιστικός και αμείλικτος και να μην αφήσει κανέναν να υπερβαίνει το Σύνταγμα και τους κανόνες του Ελληνικού κράτους.

Η είδηση ....

Οι συνεχείς "ρατσιστικές" επιθέσεις εναντίον μεταναστών στο κέντρο της Αθήνας, οδήγησαν στην πρωτοβουλία δημιουργίας μίας ομάδας αυτοάμυνας υπό το όνομα «Μαύροι Πάνθηρες», η οποία αποτελείται από αλλοδαπούς που ζουν στην πρωτεύουσα.

Η οργάνωση τους έχει καθαρά αμυντικό στόχο(?), προκειμένου να προστατεύσει τους μετανάστες που πέφτουν θύματα νεοναζιστικών οργανώσεων.

Οπως αναφέρει δημοσίευμα της εφημερίδας Ελευθεροτυπία, τα μέλη της οργάνωσης πραγματοποιούν νυχτερινές περιπολίες στις γειτονιές του κεντρου, ενώ μέσω κινητών και social media ενημερώνονται και αντιδρούν σε περιπτώσεις ρατσιστικών επιθέσεων.

Οι «Μαύροι Πάνθηρες» απασχόλησαν πρόσφατα και τα ξένα μέσα, αφού, σύμφωνα με δημοσίευμα του EnetEnglish, ο Michael Chege, μέλος των «Μαύρων Πανθήρων» μίλησε στο βρετανικό Channel 4: 

«Είμαι μέλος των "Μαύρων Πανθήρων" και όλοι το γνωρίζουν αυτό. 

Οπότε, δίνω στη Χρυσή Αυγή μία σαφή προειδοποίηση: μην ενοχλείτε τους μαύρους, με κανένα τρόπο. Το εννοώ».

«Δεν φοβάμαι αυτή τη νεοναζιστική, ηλίθια ομάδα» προσθέτει αναφερόμενος στη Χρυσή Αυγή,

 «Στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο συνεθλίβησαν. Στον τρίτο παγκόσμιο πόλεμο, θα τους εξαφανίσουμε από προσώπου γης. [...] Θέλουν να κάνουν ό,τι έκανε και ο Χίτλερ. Ας το δοκιμάσουν. Θα έχουν την ίδια μοίρα και ακόμα χειρότερη» προσθέτει.

Σύμφωνα με το ifemiredia,όπως ανέφερε στη συνέντευξή του ο 28χρονος Chege, είναι γεννημένος στην Κένυα και μετακόμισε στην Ελλάδα σε ηλικία 8 μηνών, ωστόσο έχει ακόμα προβλήματα και πρέπει να κουβαλάει συνεχώς μαζί του μία τσάντα γεμάτη έγγραφα, προκειμένου να μπορεί να αποδείξει πως βρίσκεται νόμιμα στην Ελλάδα.

Ωστόσο, όπως αναφέρει το δημοσίευμα της εφημερίδας Ελευθεροτυπία, πέρα από το γραφειοκρατικό θέμα, έχει έρθει αντιμέτωπος συχνά και με επιθέσεις από μέλη της Χρυσής Αυγής και εκεί η εκπαίδευσή του σε πολεμικές τέχνες αποδείχθηκε χρήσιμη: «Τους έχω αντιμετωπίσει δέκα φορές σε πραγματική μάχη, που πρέπει να σκοτώσεις ή να σκοτωθείς».

Οσο για την κατάσταση στην Ελλάδα για τους μετανάστες, ο Chege παραδέχεται ότι τα πράγματα είναι μάλλον δύσκολα:«Η μητέρα μου θέλει να επιστρέψω στην Κένυα. Ανεξαρτήτως της σημερινής κατάστασης, αγαπώ την Ελλάδα. Νιώθω ότι είναι το σπίτι μου. Δεν μπορώ να την καταδικάσω. Πέρασα καλά στην Ελλάδα, στο παρελθόν. Τώρα όμως, έχει γίνει στροφή 180 μοιρών. 

Όταν περπατάω στον δρόμο τη νύχτα, φοβάμαι.

(Προφανώς θα εννοεί και την εγκληματικότητα από αλλοδαπούς μαχαιροβγάλτες ληστές του δρόμου..που δρουν στο κέντρο της πόλης..Αφγανούς-Μαροκινούς-Αλγερινούς..και όχι μόνο επιθέσεις από ακροδεξιούς) 

Αν μαζέψω αρκετά χρήματα, θέλω να επιστρέψω στην Κένυα μόνιμα τα Χριστούγεννα».

Το θέμα αναδεικνύεται από το βρετανικό Channel 4 που συνομίλησε με τον Michael Chege.

 "Για τους μετανάστες τα πράγματα στην Ελλάδα γίνονται ολοένα και χειρότερα", καταγράφει το δημοσίευμα του Channel 4. Οι μετανάστες κατηγορούν την αστυνομία και τις αρχές για αδιαφορία. Ο Jamal Osman που επιμελείται του ρεπορτάζ, γράφει ότι ακολούθησε τις αστυνομικές δυνάμεις στο κέντρο της Αθήνας στα πλαίσια της επιχείρησης "Ξένιος Δίας". "Περάσαμε ανάμεσα από ναρκομανείς και εμπόρους ναρκωτικών. Οι αστυνομικοί τους κοιτούσαν και δεν έκαναν τίποτα".

Η ζωή στην Ελλάδα
Στη συνέχεια του άρθρου, ο Michael Chege μιλάει για τη ζωή του στην Ελλάδα. "Στο σχολείο, ήμουν το μόνο μαύρο παιδί. Έπρεπε κάθε μέρα να δίνω μάχη για να έχω τον σεβασμό". Σε μικρή ηλικία έμαθε πολεμικές τέχνες για να μπορεί να υπεραμύνεται του εαυτού του. Διηγείται μάλιστα ένα περιστατικό ρατσιστικής βίας εναντίον του. Όταν ήταν σε ένα λεωφορείο, δύο άνδρες με μπλούζες της Χρυσής Αυγής εμφανίστηκαν και κινήθηκαν απειλητικά εναντίον του. Επιβάτες προειδοποίησαν τον Michael. "Μου είπαν τρέξε, κρύψου ή πέσε κάτω". Ο ίδιος δεν έφυγε και δέχθηκε επίθεση. "Στις πολεμικές τέχνες μαθαίνεις να πολεμάς.

Ήμουν τυχερός πάντως που κατάφερα να διαφύγω με ελαφρά τραύματα", αναφέρει. Μία ημέρα αργότερα, βρέθηκε σε τηλεοπτικό παράθυρο δελτίου ειδήσεων, απέναντι στον Νίκο Μιχαλολιάκο. Ο ηγέτης της Χρυσής Αυγής, γράφει ο συντάκτης, αντιμετωπίζει τους μετανάστες ως κανίβαλους. Στην τηλεοπτική αντιμαχία των δύο ανδρών, ο ηγέτης της Χ.Α. διέψευσε την επίθεση από μέλη του κόμματος του. Όταν ο Michael του ζήτησε να τοποθετηθεί, εκείνος είπε: "Οι πυγμαίοι τρώγονται και ψήνονται από άλλους μαύρους στην Αφρική.

Και θεωρούνται ιδιαίτερο έδεσμα". Ο Chege τον ρώτησε που το ξέρει αυτό, αν έχει ζήσει στην Αφρική ή αν έχει επισκεφθεί κάποια χώρα της και εκείνος απάντησε: "Όχι. Το έχω διαβάσει όμως στις εφημερίδες". "Είμαι άτυχος να είμαι ξένος στην Ελλάδα", καταλήγει ο 28χρονος Michael.

Λέει πως δεν θέλει τα παιδιά του να ζήσουν τη βία στο πετσί τους και αποσκοπεί στο να τα μεγαλώσει στην πατρίδα του, την Κένυα. Για την ώρα, ο ίδιος και οι ομάδες του θα συνεχίσουν, όπως υπογραμμίζει, να περιφρουρούν τη γειτονιά τους.

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ Ο ΜΕΓΑΣ ΕΛΛΗΝΑΣ

O Περικλής Γιαννόπουλος γεννήθηκε στην Πάτρα το 1869 και αυτοκτόνησε στον κόλπο του Σκαραμαγκά στις 8 Απριλίου 1910.

Τελείωσε το Α' Γυμνάσιο Πατρών κι έπειτα παρακολούθησε μαθήματα ιατρικής για ένα χρόνο στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και άλλα δύο χρόνια στο Παρίσι. Μετά το θάνατο του πατέρα του, όμως, εγκατέλειψε τις σπουδές του και πήγε για οχτώ μήνες στον αδελφό του στο Λονδίνο, όπου μελέτησε αγγλική και γαλλική λογοτεχνία. Όταν επέστρεψε στην Αθήνα, γράφτηκε στη Νομική Σχολή. Άρχισε από το 1894 να δημοσιεύει μεταφράσεις ποιημάτων των Ντίκενς, Πόε, Λοτί, Ουάιλντ, Μποντλέρ, Μιρμπό, Τελιέ, καθώς και δικά του "πεζά ποιήματα". Από το 1899 αρθρογραφεί στις εφημερίδες Ακρόπολις, Το Αστυ, Εστία κ.ά. και στα περιοδικά Κριτική, Παναθήναια, Ο Νουμάς κ.ά., χρησιμοποιώντας ψευδώνυμα όπως Λωτός, Απολλώνιος, Νεοέλλην, Μαίανδρος, Θ. Θάνατος. Με εντελώς προσωπικό ύφος και γλώσσα, και ασυγκράτητο πάθος, εκφράζει τις ελληνοκεντρικές του ιδέες και καταγγέλλει τα κατ' αυτόν αίτια της ελληνικής κακοδαιμονίας - προπαντός την ξενομανία, τον "φραγκοραγιαδισμό" όπως τον ονόμασε ο ίδιος. Το 1906 εκδίδει ως αυτόνομο βιβλίο το "Νέον Πνεύμα", και το 1907 την εκτενέστερη "Έκκλησι προς το Πανελλήνιον Κοινόν" - τα ιδεολογικά του μανιφέστα. Οι "περικλογιαννοπούλειες" ιδέες, σε σύγκρουση με κάθε κατεστημένο, προκαλούν αντιδράσεις στην Αθήνα της εποχής. Από άλλους θεωρείται απλώς ρομαντικός και ωραίος τρελός, από άλλους υβριστής, άλλοι όμως αναγνωρίζουν από την πρώτη στιγμή την πρωτοτυπία του και εμπνέονται από αυτόν. (Ο Γρηγόριος Ξενόπουλος, ο Αριστος Καμπάνης, ο Παύλος Νιρβάνας, ο Σπύρος Μελάς δημοσιεύουν πολύ εγκωμιαστικές κριτικές. Ο Ίων Δραγούμης γίνεται αδελφικός του φίλος, και μάχεται μετά τον θάνατο του Γιαννόπουλου να κάνει το όραμα του φίλου του πολιτική πράξη. Ο Άγγελος Σικελιανός θα ακολουθήσει δική του, πρωτότυπη ελληνοκεντρική πορεία, θα υμνήσει όμως και αυτός τον Γιαννόπουλο και βεβαίως δεν θα μείνει ανεπηρέαστος από αυτόν.)

Αν και ο Γιαννόπουλος ευτύχησε να είναι πολύ γνωστός και να έχει αφοσιωμένους φίλους στον πνευματικό κόσμο των Αθηνών (τόσο για το πρωτότυπο, ελληνοκεντρικό, παθιασμένο πνεύμα του, αλλά επίσης και για τον "μποέμικο" και άκρως φιλελεύθερο για τα συντηρητικά ήθη της εποχής τρόπο ζωής του - κατά τις μαρτυρίες μάλιστα υπήρξε και ωραιότατος άνδρας), εν τούτοις δεν ευτύχησε να έχει την ευρύτερη αποδοχή που ποθούσε ως συγγραφέας, πόσο μάλλον να αναμορφώσει κατά το όραμά του την ελληνική κοινωνία.

Δεν ήθελε, αυτός ο λάτρης του ωραίου, να γεράσει (όπως υπέθεσε ο Ίων Δραγούμης); Ένιωσε ότι έφθανε στην εξάντληση της καλλιτεχνικής του δημιουργίας; Ότι δεν είχε άλλο τίποτε πια να προσφέρει πια, ούτε μπορούσε να αναμορφώσει την ελληνική κοινωνία; Απογοήτευση από την μη ευόδωση με γάμο της ερωτικής σχέσης του με την Σοφία Λασκαρίδου, ζωγράφο και χειραφετημένη γυναίκα της εποχής; Ρομαντικός και "ερασιθάνατος" (η λέξη του Ιωάννη Συκουτρή, του επίσης μεγάλου ελληνολάτρη αυτόχειρα); Όλα αυτά μαζί, σημειώνει ο ψυχίατρος και λογοτέχνης Πέτρος Χαρτοκόλλης.

Στις 8 Απριλίου 1910, ο Περικλής Γιαννόπουλος δημιούργησε και εκτέλεσε το τελευταίο έργο του - κατά πολλούς το αποκορύφωμα του έργου του. Όπως είχε προσχεδιάσει με κάθε λεπτομέρεια πολύ καιρό πριν στεφανωμένος, καβάλησε το άσπρο άλογό του και μπήκε μαζί του στην θάλασσα του Σκαραμαγκά. Με μία σφαίρα στο κεφάλι, ενώθηκε για πάντα με την ελληνική φύση που τόσο είχε αγαπήσει. Προηγουμένως είχε κάψει πολλά ανέκδοτα έργα του (κατά μαρτυρίες μια εργασία περί της αρχιτεκτονικής, καθώς και διηγήματα φαντασίας), σημειώνοντας ότι αφού η Ελληνική Φύση τα ενέπνευσε στον ίδιο, θα τα ενέπνεε και σε άλλους στο μέλλον. Το νεκρό σώμα του το έβγαλαν τα κύματα στην στεριά δέκα μέρες μετά. Πριν ταφεί, δύο άγνωστες κυρίες, σαν νύμφες της Αττικής γης, στόλισαν τον νεκρό με λουλούδια (πιθανότατα η Σοφία Λασκαρίδου).

Ο θάνατος, ο τρόπος μάλιστα του θανάτου του Περικλή Γιαννόπουλου συγκλόνισε την κοινωνία και τον τύπο της εποχής, τόσο που δεν είχε γίνει για τα έργα του όσο ζούσε. Για πολλές ημέρες δημοσιεύονταν λεπτομέρειες για τον τρόπο του θανάτου του, ενώ ποιητές όπως ο Παλαμάς, ο Σικελιανός, ο Μαλακάσης και η Μυρτιώτισσα του αφιέρωσαν ποιήματα

Η ελληνικότητα στις τέχνες κατά τον Γιαννόπουλο

Κατά τον Γρηγόριο Ξενόπουλο, «Ο Περικλής Γιαννόπουλος υπήρξεν ο μεγαλείτερος, ο ευγλωττότερος και ο φωτεινότερος απόστολος του κατά φύσιν ελληνικού ζην. [... ] ηγωνίζετο να καταδείξη όχι απλώς και μόνον ότι το ελληνικόν είναι το μόνον αρμόζον, αλλά και ποίον είναι αυτό το ελληνικόν.» Την ελληνικότητα αυτήν, το «κατά φύσιν» του Έλληνα, από την πολιτική και τήν κοινωνία μέχρι τις τέχνες, ο Γιαννόπουλος το ανήγαγε στην Ελληνική Φύση. Αισθητικός με σπάνια ευαισθησία, στην Φύση έψαχνε την αρχή των πάντων. Και πριν την Ιστορία, την κοινωνία και την πολιτική, ο Γιαννόπουλος, την πρώτη και βασική στρέβλωση και απομάκρυνση από την «ελληνικήν φύσιν» την εντοπίζει στις τέχνες.

Για να αποσαφηνίσει ο Γιαννόπουλος τις θεμελιώδεις αρχές της ελληνικότητας στις τέχνες (Ζωγραφική, Γλυπτική, Αρχιτεκτονική, Μουσική κ.ά.), από τις οποίες, κατ' αυτόν, λόγω της ξενομανίας, συμπλέγματος κατωτερότητας έναντι της Δύσης, η νεώτερη ελληνική κοινωνία είχε απομακρυνθεί, δεν θέτει ως βάση οποιαδήποτε τέχνη, ρυθμό ή τεχνοτροπία, αλλά αυτήν ταύτην την Ελληνική Φύση. Με θαυμαστή ευαισθησία, ορίζει τα θεμελιώδη χαρακτηριστικά της Ελληνικής Γραμμής και του Ελληνικού Χρώματος, όπως αυτά απορρέουν φυσικά από την Ελληνική Γη και το Ελληνικό Φως γύρω του. Τις θεμελιώδεις του αρχές για τις τέχνες, αναπτύσσει στα έργα του «Ἑλληνικὴ Γραμμή» (1903) και «Ἑλληνικὸν Χρῶμα» (1904). Συγκεκριμένα, κατά τον Γιαννόπουλο:

α) Η Ελληνική Γραμμή χαρακτηρίζεται από σαφήνεια, διαύγεια, καθαρότητα, απαλότητα, καμπυλότητα, λυγεράδα, χάρη, αρμονία του συνόλου αλλά ποικιλία των λεπτομερειών

β) Το Ελληνικό Χρώμα χαρακτηρίζεται από: αϋλότητα, ελαφρότητα, με βασικά χρώματα το κυανό και το χρυσό, αλλά και ποικιλία στις λεπτομέρειες και διαρκείς παραλλαγές και παιχνίδισμα σε ολόκληρο φάσμα λεπτοτάτων αποχρώσεων.

«Αὐτὸς ὁλόκληρος ὁ Γήινος Γραμμικὸς καὶ Χροϊκὸς Χορός, ὁ ὑμνῶν τὴν Δόξαν τοῦ Παγκάλου Τρελλοθεοῦ τῆς Ἑλλάδος», σημειώνει με εκστατικό οίστρο ο Γιαννόπουλος, αυτά τα θεμελιώδη χαρακτηριστικά της Ελληνικής Φύσης πρέπει να καθορίζουν και κάθε έκφανση της Ελληνικής Τέχνης, όπως καθορίζουν και την ψυχή, τον χαρακτήρα του Έλληνα: «σὰν τὴν παλαιάν μας τέχνην, ὅπου ὅλα φαίνονται ἀδελφά, καὶ ὅμως κανὲν δὲν ὁμοιάζει μὲ τὸ ἄλλο [...] σὰν τὸν Ἕλληνα ὁ ὁποῖος εἶναι εἷς εἰς τὸ σύνολον καὶ εἰς κάθε βῆμα ποτὲ ὅμοιος, [ἡ ἑλληνικὴ γραμμὴ] ἀποδεικνύουσα καὶ αὐτὴ τὴν ὅλην μας φύσιν, ἧς ἓν τῶν ριζικῶν διακριτικῶν της εἶναι: ἡ ἑνότης τῶν σπουδαίων χαρακτηριστικῶν καὶ ἡ ἄπειρος ποικιλία τῶν δευτερευόντων [...] ἡ χαρακτηριστικὴ ἑνότης τοῦ συνόλου Ἑλληνισμοῦ καὶ Ἕλληνος καὶ ἡ ἄπειρος ποικιλία τῶν μερῶν, ὅπως ἀποδεικνύεται καὶ χωρογραφικῶς καὶ χρωματικῶς καὶ γραμμικῶς».

Ο Χριστιανισμός ενώ αφ” ενός εφαίνετο σώζων την Φυλήν και την διέσωζε πράγματι εν μέρει αφ” έτερου όμως υπήρξε και είναι και τώρα γενικώς: ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΟΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ. Ο Εγκληματίας Καλογερισμός ο πάντοτε εμπνέων την αποθάρρυνσιν εις την φυλήν και υπό τους Αυτοκράτορας, ο φωνάζων και εξηγών όλα ως Τιμωρίαν Θεϊκήν, ο ξεσβερκωμένος ότι επέσαμεν ένεκα των αμαρτιών μας, ήτο ευτυχής να απαλλαχθή του Αυτοκράτορος και να ΜΟΝΟΚΡΑΤΟΡΗΣΗ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΣ και κατά το μέγα μέρος Πραγματικώς, πραγματοποίησις ονείρου του, που δεν την εφαντάσθη ποτέ του από της Ιδρύσεως του Χριστιανισμού μέχρι της ημέρας της Πτώσεως. Τον Τούρκο δεν τον έμελλε τίποτε, διότι ο Τούρκος θέλει μόνον να δουλεύης και να μην τον ανησυχής. Όταν τον παρασκοτίσης, σύντομα σου κόβει το κεφάλι και ησυχάζεις και συ κι αυτός μαζύ. Ούτω ο Καλογερισμός ευρέθη περίφημα, θαυμάσια, διδάσκων ότι εκ Θεοΰ το Κακόν, λέγων γύρισε κι απ” άλλο μέρος να σε χαστουκίσουν, και λέγων εις τον Ελληνισμόν Κύριε δεν είμαι μόνον ιδικός Σου αντιπρόσωπος, δεν ανήκω μόνον σε σένα, εγώ είμαι Κύριος και Αντιπρόσωπος και προστάτης όλων των Χριστιανών της Ανατολής. Αυτός είναι ο μοναδικός Λόγος, της εντελώς απιστεύτου και αφαντάστου ΔΟΥΛΕΙΑΣ της φυλής επί τόσους αιώνας. Η ΜΟΝΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ.

Διαβάστε περισσότερα: Περικλής Γιαννόπουλος: Ελληνική Φυλή ο μεγαλύτερος Εχθρός Σου είναι Ο ΕΑΥΤΟΣ ΣΟΥ

Πάρθεν (Κωνσταντίνος Π. Καβάφης - βίντεο)

Πάρθεν

Αυτές τες μέρες διάβαζα δημοτικά τραγούδια,

για τ' άθλα των κλεφτών και τους πολέμους,

πράγματα συμπαθητικά· δικά μας, Γραικικά.

Διάβαζα και τα πένθιμα για τον χαμό της Πόλης

«Πήραν την Πόλη,πήραν την· πήραν την Σαλονίκη».

Και την Φωνή που εκεί που οι δυο εψέλναν,

«ζερβά ο βασιληάς, δεξιά ο πατριάρχης»,

ακούσθηκε κ' είπε να πάψουν πια

«πάψτε παπάδες τα χαρτιά και κλείστε τα βαγγέλια»

πήραν την Πόλη, πήραν την· πήραν την Σαλονίκη.

Όμως απ' τ' άλλα πιο πολύ με άγγιξε το άσμα

το Τραπεζούντιον με την παράξενή του γλώσσα

και με την λύπη των Γραικών των μακρυνών εκείνων

που ίσως όλο πίστευαν που θα σωθούμε ακόμη.

Μα αλοίμονον μοιραίον πουλί «απαί την Πόλην έρται»

με στο «φτερούλιν αθε χαρτίν περιγραμμένον

κι ουδέ στην άμπελον κονεύ' μηδέ στο περιβόλι

επήγεν και εκόνεψεν στου κυπαρίσ' την ρίζαν».

Οι αρχιερείς δεν δύνανται (ή δεν θέλουν) να διαβάσουν

«Χέρας υιός Γιανίκας έν» αυτός το παίρνει το χαρτί,

και το διαβάζει κι ολοφύρεται.

«Σίτ' αναγνώθ' σίτ' ανακλαίγ' σίτ' ανακρούγ' την κάρδιαν.

Ν' αοιλλή εμάς να βάϊ εμάς η Ρωμανία πάρθεν».

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης

Απ' τα κόκκαλα βγαλμένη, των Ελλήνων τα ιερά...

Ύμνος εις την Οργή

Η μεγαλύτερη οργή κρύβεται στην σιωπή. 

Κάθεται σε μία πολυθρόνα έχοντας κλείσει τις βαριές κουρτίνες αφήνοντας έξω το καλοκαίρι. 

 

Σηκώνεται κάθε πρωί και καθώς χτενίζει με βία τα μαλλιά της βλέπει στην βούρτσα τις λευκές τρίχες, απόδειξη ότι χρόνο πολύ ακόμα δεν έχει να ορθωθεί ως πρέπει. 

 

Φτιάχνει καφέ χτυπώντας καλά το καφεκούτι υπολογίζοντας την αυριανή δόση και ανάβει τσιγάρο κοιτώντας τον απέναντι τοίχο που πάνω του χιλιάδες φορές έχει οργανώσει την Τελευταία της Έξοδο.

 

Διαβάζει εφημερίδες σφίγγοντας κάθε φορά το στόμα στις φασιστικές δηλώσεις των καταδικαστών της και κλείνει την χούφτα της σε γροθιά κάθε φορά που βλέπει σε φωτογραφίες τα γελαστά γλοιώδη πρόσωπα των δημίων της.

 

Βγαίνει στον δρόμο με τα προπέρσινα ρούχα της και σκύβει το κεφάλι κάθε φορά που βλέπει το είδωλό της στο τζάμι των βιτρινών μην αντέχοντας να αντικρίζει αυτή την κατάντια να περπατά σαν να μην συμβαίνει τίποτε. 

 

Αποφεύγει τους δρόμους που μπορεί να δει παλιούς γνωστούς αναγκάζοντάς την να τους πει κάτι αισιόδοξο για ό,τι συμβαίνει, αλλά και να τους ομολογήσει τι έχει βαθιά κρυμμένο μέσα της . 

 

Επιστρέφει στο σπίτι κόβοντας μία ντομάτα με τόση λύσσα που την πολτοποιεί, βγάζοντας ένα γραμμάριο από Αυτό που κουβαλά, πάνω στο γεύμα της .

 

Τα βράδια ανοίγει τα παράθυρα παρακαλώντας να έχει φεγγάρι και στριφογυρνά σαν δαιμονισμένη σε ένα σπίτι ξυπόλυτη κάνοντας ακόμα ένα δικαστήριο με τον εαυτό της. 

 

Κατήγορος, κατηγορούμενος, πρόεδρος και ένορκοι μόνο αυτή. Μία οργή στο πιο σκληρό δικαστήριο του κόσμου. 

Και την ώρα της καταδικαστικής ετυμηγορίας βαδίζει προς την ντουλάπα ξετρυπώνοντας το κρυμμένο σκουριασμένο κουτί . Μάρτυρες υπεράσπισης μια διμοιρία ανδρείες αναμνήσεις. 

 

Και καθώς απλώνει φωτογραφίες στο τραπέζι της κουζίνας και παρατάσσει πρόσωπα και σκέψεις άλλων εποχών γραμμένες πάνω σε μικρά χαρτάκια- τότε που σιωπή δεν γνώριζε τι θα πει- θυμάται ποια είναι. 

 

Είναι αυτή που από ιερά κόκαλα γεννήθηκε και κάθε μέρα μέσα στην σιωπή της δεν αγανακτεί αλλά περιμένει. 

 

Βασανιστικά και αργά αναμένει την ημέρα που τα σκοτεινά θα γεμίσουν φως καθώς θα τραβήξει τις κουρτίνες και το σπαθί της θα κατέβει από την φινετσάτη βιτρίνα του σαλονιού και θα ξαναμπεί στο χέρι της.

Η πτώση της βασιλεύουσας

«Η Ρωμανία κι αν πέρασεν, ανθεί και φέρει κι άλλο»

Αιώνες μετά την πτώση της η βασιλεύουσα, στις καρδιές, τον νού και την ψυχή των ελλήνων, αποτελεί τον κεντρικό αλυτρωτικό πόθο του γέννους. Εκφραζόμενο μέσα απο τα χείλη του λαούς μας, με παραδόσεις, δοξασίες, μύθους και ευχές. «Πάλι με χρόνια με καιρούς, πάλι δικά μας, θα ΄ναι» (Δημοτικό τραγούδι), «Η Ρωμανία κι αν πέρασεν, ανθεί και φέρει κι άλλο» (Δημοτικό του Πόντου), «Ο μαρμαρωμένος βασιλιάς θα ξυπνήσει και θα απελευθερώσει τη Ρωμιοσύνη» (λαϊκός μύθος). Καλώντας στον υπερπάντων αγώνα τους υπερασπιστές της βασιλεύουσας ο ηρωικός αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, 
κάλεσε με απαράμιλλη αυτοθυσία και ηρωϊσμό, όλους τους κατοίκους της πόλης, λαό, κλήρο, αγρότες, εμπόρους και ανθρώπους των γραμμάτων, να μην λυπηθούν τη ζωή τους και να πέσουν μαχόμενοι για τα ιερά και τα όσια του γέννους, που για αιώνες υπήρξαν η πνευματική και ηθική ικμάδα του λαού μας, στην αχανή λεωφόρο του χρόνου. Και με τον πύρινο λόγο του που τρυπούσε σαν πύρινη ρομφαία τις καρδιές των ηρωικών υπερασπιστών της πόλης, έθρεψε για αιώνες στην ιστορική συνείδηση και την μνήμη του λαού μας, τό όραμα για την ανάκτηση της θρυλικής Ρωμανίας. Και μέσα απο αυτό το ηρωικό ορόσημο της πτώσης της Κωνσταντινούπολης, άντλησαν οι Έλληνες την ηθική δύναμη στα χρόνια που τους σκίαζε το έρεβος και ο «απαραδειγμάτιστος ζυγός» της οθωμανικής δουλείας, για να οργανώσουν και να υλοποιήσουν τον αγώνα της εθνεγερσίας. Το εμπνευσμένο δημοτικό τραγούδι «Σώπασε κυρά Δέσποινα και μη πολυδακρύζεις πάλι με χρόνους, με καιρούς, πάλι δικά μας θα ‘ναι», έγινε ένα παλίμψηστο ανάστασης του σκλαβωμένου γέννους, προκειμένου να ανακτήσει τις δυνάμεις του για την εθνική και κοινωνική του ελευθερία. Και ακόμα και σήμερα, που περισσότερο απο ποτέ επιβάλλεται ο ελληνισμός να ανασυγκροτηθεί και να εξέλθει απο τις επικίνδυνες ατραπούς της ηθικής και πολιτικής χαύνωσης, στις οποίες τον οδήγησαν η ευμάρεια της ύλης, ο ξέφρενος καταναλωτισμός, ο δεσποτισμός της μηχανής και η ηθική του απομάκρυνση απο τα ιδεώδη του έθνους, τα λόγια του εθνομάρτυρα Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, ηχούν σαν ένας νέος θούριος της ελευθερίας.Θα πεί στον ιστορική του ομιλία πρός τους υπερασπιστές ο Παλαιολόγος «Το δε την Πόλιν σοι δούναι ούτε εμόν εστί ούτ΄άλλου τινός των κατοικούντων ενταύθα΄ πάντες γαρ αυτοπροαιρέτως αποθανούμεθα και ου φεισόμεθα της ζωής ημών». Και σε μετάφραση «Δεν θα λυπηθούμε τη ζωή μας, αλλά όλοι, με τη θέλησή μας θα πολεμήσουμε για την πατρίδα μας, την Πόλη, μέχρι θάνάτου, γιατί δεν έχουμε δικαίωμα, να την παραδώσουμε σε εσένα (Μωάμεθ), ούτε εγώ ούτε κανείς άλλος που κατοικεί σ΄αυτή».

Η πτώση της βασιλεύουσας και συνακόλουθα της βυζαντινής αυτοκρατορίας (Ρωμανίας) μπορεί να θεωρείτο αναμενόμενη, με την έννοια ότι υπέκοιτο και αυτή στους νόμους της φθοράς και της τριβής απο τον πανδαμάτορα χρόνο, όλων των μεγάλων ιστορικά αυτοκρατοριών, που χάνουν προϊόντος του χρόνου, την εσωτερική τους συνοχή, την εθνολογική τους ομοιογένεια, την οικονομική τους αυτοδυναμία, το κοινό πολιτισμικό τους όραμα και την εθνική παιδεία, που είναι τα κεντρικά στοιχεία συνοχής μιας μεγάλης γεωγραφικής-πολιτικής ένωσης αυτοκρατορίας. Η παράδοση και ο πολιτισμός όμως των αμιγώς Ελλήνων της πόλης, συνετέλεσαν στο να αποτελέσουν τα χρόνια της τουρκικής σκλαβιάς, χρόνια ηθικής δοκιμασίας των Ελλήνων, εθνικής κριτικής για την αναζήτηση των πολιτισμικών σταθερών του γέννους, μετάνοιας για την απομάκρυνση απο τον μεγάλο εθνικό συνεκτικό ιστό της πίστης και της Ορθοδοξίας, αφού ο παπισμός είχε εισδύσει στην αυτοκρατορία και συνέβαλε στην αλλοτρίωση της πίστης μας και εν τέλει στο να τον οδηγήσουν στην ηθική μεγαλουργία του ’21 και στην ανάκτηση της ελευθερίας. Όμως αξίζει σήμερα αιώνες, μετά απο το μεγαλύτερο ιστορικό μας ορόσημο, να δούμε με κριτική ματιά τα γεγονότα που οδήγησαν στην πτώση της βασιλεύουσας και να αποτελέσει αυτή ένα διαχρονικό μήνυμα εθνικού φρονιματισμού των ελλήνων, για να μην ενσκήψουν στο ευγενές – απο την αδέκαστη ιστορική μοίρα – έθνος των ελλήνων και άλλες συμφορές. Οι παράμετροι που συνετέλεσαν έτσι στην αποδόμηση της αυτοκρατορίας της Ρωμανίας είναι :

(1) Της άλλωσης της πόλης είχαν προηγηθεί μερικά δραματικά γεγονότα που «προετοίμαζαν» σταδιακά την τραγωδία του γέννους. Με αφετηρία την πρώτη πτώση της πόλης στην αλήστου μνήμης Μάχη του Μαντζικέρτ το 1071 μ.Χ. είχε απο τον 11-ο αιώνα στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολής, με κέντρο την Μικρά Ασία, κάνει δυναμικά την εμφάνισή του το Μουσουλμανικό τόξο, με την κατάκτηση μεγάλων χριστιανικών-Ορθόδοξων περιοχών, απο τους Σελτζούκους, Τούρκους. Και το γεγονός αυτό, θα ακολουθηθεί απο την σύσταση τουρκικών κρατιδίων και τον επακόλουθο εξισλαμισμό τους, είτε εθελοντικά, είτε βίαια. Και ο εθελοντικός εξισλαμισμός, όπως ευλόγως θα αναρωτάται ο αναγνώστης, ήταν απόρροια της ληστρικής φορολογίας, που επέβαλαν οι βυζαντινοί μεγαλογαιοκτήμονες στις μικρές ελεύθερες ιδιοκτησίες, είτε στην ειδεχθή εξάρτηση, σε όσους ήταν καθολικά εξαρτημένοι απο αυτούς. Για αυτές τις κατηγορίες των κατοίκων, η επιλογή του Ισλάμ, συνιστούσε λύτρωση απο την χυδαία εκμετάλλευση την οποία υφίστατο, όπως επίσης και η επιλογή κρυφά του χριστιανισμού, αφού ο παπισμός είχε εισδύσει σε όλα τα εδάφη της Ρωμανίας.

(2) Ακόμα ελάμβαναν χώρα πλήθος απο επιγαμίες μεταξύ Τούρκων ηγεμόνων και Βυζαντινών πριγκιπισσών ή και συμμαχίες μεταξύ Βυζαντινών και Τούρκων, εναντίον άλλων Χριστιανών και Τούρκων, με αποτέλεσμα μεσομακροπρόθεσμα να αλλοτριωθεί το ελληνοχριστιανικό ιδεώδες της αυτοκρατορίας, που αποτελούσε τον κεντρικό συνεκτικό της ιστό.

(3) Ενώ θα πρέπει επίσης να σημειώσουμε ότι στα χρόνια που προηγήθηκαν της πτώσης της βασιλεύουσας, πλήθος απο εμφύλιες συρράξεις για την διεκδίκηση του αυτοκρατορικού θρόνου, αλλά και ενδοχριστιανικοί πόλεμοι μεταξύ των λαών των Βαλκανίων, με ένα παρεπόμενο χάσμα μεταξύ της πολιτικής ελίτ και του λαού, υπέσκαπταν διαρκώς την ενότητα και την συνοχή της αυτοκρατορίας. Εδώ καθοριστικό ρόλο είχε διαδραματίσει η παπική εκκλησία, που στο όνομα μιας δήθεν αποστολής δυτικών, φράγκικων και λατινικών δυνάμεων, για να αποκρουστούν οι Τούρκοι του Μωάμεθ, επεχειρείτο η αλλοτρίωση του ορθόδοξου χριστιανικού δόγματος στην αυτοκρατορία και η σταδιακή υποκατάστασή του απο τον καθολικισμό. Ωστόσο η προοπτική αυτή ήταν δόλια, αλλά και ανυπόστατη και αν ακόμα υποθέσουμε ότι θα θυσίαζαν οι χριστιανοί την πίστης του, ασπαζόμενοι τον καθολικισμό, για να διασώσουν την ελευθερία τους. Το ιστορικό προηγούμενο της άλωσης της Πόλης απο τους Σταυροφόρους το 1204, που σφετερίζονταν το χριστιανικό όνομα, έπειθε για το αντίθετο. Στην πραγματικότητα η Δύση, επισκοπούσε υλικά και κοσμικά συμφέροντα μακριά απο το αληθές ιδεώδες της Ορθοδοξίας, είχε καταβληθεί απο το σύνδρομο της απληστίας και του εγωισμού και ποτέ αληθινά, δεν θα προσέτρεχε την Χριστιανική βασιλεύουσα, στην προάσπιση της ελευθερίας της.

(4) Μια ακόμα παράμετρος που δραματικά έγειρε την πλάστιγγα για την πτώση της πόλης, ήταν η σοβαρή αμυντική της εξασθένηση. Ο στόλος ο οποίος συνιστούσε τον κεντρικό αμυντικό θώρακα της πόλης, σταδιακά παρηχωρείτο μέσω του εμπορίου και της ναυτιλίας, στις μεγάλες ιταλικές αποικιοκρατικές πόλεις της Γένουας και της Βενετίας.

(5) Τέλος στις κοινωνικές και πολιτικές παραμέτρους, που δρομολόγησαν την αποδόμηση της αυτοκρατορίας του Βυζαντίου-Ρωμανίας, θα πρέπει εμφατικά να τονίσουμε, τα σοβαρότατα λάθη και την ηθική αλλοτρίωση της ηγεσίας της εκκλησίας στην βασιλεύουσα. Μιας ηγεσίας που βουτηγμένη στην ιδιοτέλεια, την απόκτηση πλούτου και στην συγκέντρωση κοσμικής εξουσίας και δόξας, εκφυλίστηκε απο τις κεντρικές κατευθυντηρίους του μαρτυρικού μηνύματος του Χριστού, που ήταν η αγάπη, η προσφορά και η αρωγή πρός τον πλησίον.Όλα τούτα είχαν συμβάλει στον εκμαυλισμό και στην ηθική κατάπτωση του λαού της αυτοκρατορίας, που χωρίς έρμα και ηθικό προσανατολισμό, βυθίζονταν και αυτός στο τέλμα της ηθικής χαύνωσης και στην υπερχειλική ικανοποίηση και μόνο – χωρίς πλέον στόχους και ιδανικά – υλικών οραμάτων.

Ωστόσο σήμερα που ο ελληνισμός έχει εγκλωβιστεί στις επικίνδυνες ατραπούς της χρεοκοπίας και της φαλκίδευσης με έμμεσο τρόπο των εθνικών του δικαίων, ο εορτασμός του μεγαλύτερου ιστορικού οροσήμου του ελληνισμού, δεν πρέπει να αρκεσθεί σε έναν στείρο και μόνο επετειακό χαρακτήρα. Πρέπει να αποτελέσει ένα νέο εγερτήριο θούριο του λαού μας, που θα τον ψυχώσει απο άκρη σε άκρη, κάθε σπιθαμής ελληνικής γής, στην μεγάλη πανστρατιά αποτίναξης της οικονομικής και εθνικής μας συνάμα υποδούλωσης. Να αντιπαλαίψει με όλην του την ηθική και πνευματική ικμάδα, την οικονομική του χειραγώγηση και την αλλοτρίωση του απο τις μεγάλες αξίες και αρετές του γένους. Αυτά είναι τα νέα ηθικά και πολιτικά προτάγματα που υπαγορεύει ο ιστορικός εορτασμός της πτώσης της Ρωμανίας. Που και αυτή βυθισμένη τότε στις έριδες, στην σειρήνες της χλιδής, του πλούτου και κάθε κοσμικής απόλαυσης, αποπροσανατολισμένη έντεχνα απο την Ορθοδοξία, υπο την επήρεια των ιντριγκών της παπικής εκκλησίας και της δήθεν αποστολής βοήθειας απο αυτήν, έχασε τον ηθικό προσανατολισμό της, απόλεσε την πίστη της στον Χριστό και τις κλασικές αξίες αρετής της φυλής και οδηγήθηκε αναπόδραστα στην ηθική και πολιτική αιχμαλωσία.

Επιβάλλεται έτσι σήμερα να εκσυγχρονίσουμε την Δημόσια Διοίκησή μας βασισμένη στην αξιοκρατία και την ορθολογική αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού μας. Να αναβαθμίσουμε την Παιδεία μας δίνοντάς της, ηθικό και πατριωτικό προσανατολισμό, εμπνέοντάς της όραμα ευγενές υπηρεσίας του έθνους και της πατρίδας, που παραπαίει σήμερα υιοθετώντας φθηνά και ξεπερασμένα δυτικά πρότυπα πολιτιστικής υποκουλτούρας. Να καταστήσουμε το κράτος μας φιλικό πρός τους πολίτες, που θα τους εμπνέει την αρετή και την προσφορά υπηρεσίας σ΄αυτό. Κράτος-πατρίδα και όχι κέντρο διαφθοράς και υπηρεσίας ξένων επικυρίαρχων οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων.Μόνο τότε μπορεί ο ελληνισμός να ελπίζει και να συμπορευτεί στον μεγάλο αγώνα της πνευματικής άθλησης, με τους άλλους προοδευμένους λαούς της ανθρωπότητας, προσφέροντας και πάλι σ΄αυτήν, ατίμητα δώρα ήθους και πολιτισμού. Τέλος ως ακροτελεύτια παράγραφο τούτο του σημειώματός μας, θα παραθέσουμε τα λόγια του αρχιστράτηγου της εθνεγερσίας μας Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, πρός τους Νέους της Ελλάδος στην Πνύκα, λίγο μετά την απελευθέρωση : «Πρέπει να φυλάξετε την πίστη σας και να την στερεώσετε, όταν επιάσαμε τα άρματα είπαμε πρώτα υπέρ Πίστεως και έπειτα υπέρ Πατρίδος».

Σκοπιανό ….παραμένει εθνική υπόθεση

Λειτουργεί ως φαίνεται σαν “παράδοση” των κυβερνώντων αυτή τη χώρα, να λησμονούν την ιερή υποχρέωση που έχουν, να διαφυλάττουν τα σύνορα, τις παραδόσεις και το εθνικό συμφέρον της πατρίδας, δώρα ιερά τα οποία τους τα δώρισαν οι πρόγονοί τους κερδίζοντάς τα με το αίμα και την λεβεντιά τους- όρος άγνωστος για την σημερινή ηγεσία της χώρας.
Θα ανατρέξουμε 21 σχεδόν χρόνια πίσω στις 14 Φεβρουαρίου 1992 . ….ΤΟΤΕ…που η Θεσσαλονίκη σείστηκε απο το μεγαλειώδες συλλαλητήριο , το οποίο διοργανώθηκε
για “το όνομα της Μακεδονίας” το οποίο το διεκδικούσε με τόσο προκλητικό τρόπο, η γείτονα χώρα.
Δέκα μήνες μετά , τον Δεκέμβριο του 1992, ήταν η σειρά της Αθήνας να σειστεί από ένα πανομοιότυπο σε ένταση συλλάλητήριο ,με τον ίδιο στόχο: το όνομα “Μακεδονία” να παραμείνει στην Ελλάδα, στους Έλληνες , ” στην ξακουστή του Αλεξάνδρου χώρα”.
Όλοι όσοι νιώθουν Έλληνες θυμούνται με παρρησία την εκστρατεία που οργανώθηκε και η οποία έλαβε ασύλληπτες διαστάσεις σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Αμέτρητες παρεμβάσεις στους διεθνείς οργανισμούς, ηχηρό -αν και ανεπίσημο- εμπάργκο στα Σκόπια, σκληρή αρθρογραφία , συγγραφή βιβλίων, διαλέξεις , τηλεοπτικά αφιερώματα, όλα με ένα κοινό παρονομαστή : ” Η Μακεδονία είναι Ελληνική”, είναι εθνική υπόθεση και οποιαδήποτε σύνθετη ονοματοδοσία θα είναι νομιμοποίηση του αλυτρωτισμού των Σκοπίων.
ΤΟΤΕ….ο Υπουργός Εξωτερικών Αντώνης Σαμαράς ,με αφορμή την ονομασία των Σκοπίων , κύρηξε την κάτα μέτωπον πολιτική σύκγρουση με τον τότε Πρωθυπουργό Κ. Μητσοτάκη και δεν δίστασε να ρίξει μία ολόκληρη κυβέρνηση για τα “εθνικά ιδεώδη ” τα οποία τόσο έντονα πρέσβευε….ΤΟΤΕ….
ΣΗΜΕΡΑ…αυτό το ζοφερό σήμερα μας βρίσκει με τα ίδια πολιτικά πρόσωπα σε πρωθυπουργικούς θώκους,αλλά…με διαφορετικά προσωπεία,
Σήμερα το Σκοπιανό έχει μετανομαστεί σε “Μακεδονικό ζήτημα” και η πάγια πολιτική θέση της κυβέρνησης είναι “ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό και χρήση erga omnes” , σε αντικατάσταση της ΤΟΤΕ εθνικής θέσης , ότι η Ελλάδα θα αναγνωρίσει τα Σκόπια ως ανεξάρτητο κράτος μόνο υπό το πρίσμα της τήρησης των τριών όρων (σύνταγμα , σύμβολα, σύνορα) και τον όρο ότι το όνομα δεν θα εμπεριέχει τη λέξη “Μακεδονία”.
Σήμερα ..η Ελλάδα έχει μείνει μόνη της και δυστυχώς τραγική μαρτυρία είναι η απομόνωση των Ελλήνων ευρωβουλευτών , οι οποίοι μειοψήφισαν θέτοντας το ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων , όταν το Ευρωκοινοβούλιο τάχθηκε συντριπτικά υπέρ των ενταξιακών διαπραγματεύσεων Σκοπίων -ΕΕ, καλώντας ταυτόχρονα σε οριστική λύση του ζητήματος της ονομασίας χωρίς περαιτέρω καθυστερήσεις.
Σήμερα η πολιτική ηγεσία της χώρας απλώς εκτελεί εντολές και διαμαρτύρεται για την καθόλα απαξίωση όσον αφορά τον χειρισμό των εθνικών μας θεμάτων από τους εταίρους μας.
Σημερα η ηγεσία της Πατρίδας, αυτής της ένδοξης Πατρίδας, όχι μόνο δεν προασπίζεται τα όσια και τα ιερά της αλλά τουναντίον την αποδομεί μέρα με την μέρα ξεπουλώντας με τόσο προκλητικό τρόπο τη δημόσια περιουσία της, η οποια απλά ανήκει στους Έλληνες .
Πως να προτάξουν σθεναρό εθνικό ανάστημα στους εταίρους μας, όταν την ίδια στιγμή βγάζουν στο σφυρί λιμένες, ακίνητα , δημόσια κτίρια , σχολεία, γήπεδα ακόμα και ΝATURA σε” τιμές ευκαιρίας”.
Με αυτές τις “προσφορές” που επιτυγχάνουν οι επενδυτές ,δικαιολογημένα μας έχουν χαρίσει τον τίτλο του “επενδυτικού παραδείσου” , που στην κυριολεξία τίνει να μετατραπεί σε εθνική κόλαση , με τις αντεθνικές πράξεις των κυβερνώντων αυτή την χώρα και που εάν τους αφήσουμε στην ανεξέλεγκτη πορεία τους, ίσως μετά από κάποια χρόνια να διεκδικούν ότι θα έχει απομείνει σε αυτή την χώρα …το ίδιο της το όνομα

Ευρωπαία Επίτροπος: «Ψηφίστε το αντιρατσιστικό- Μου το έχετε υποσχεθεί»

Την ψήφιση νόμου για την καταπολέμηση του ρατσισμού και της ξενοφοβίας ζήτησε από την ελληνική κυβέρνηση η επίτροπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης για Εσωτερικές Υποθέσεις, Σεσίλια Μάλμστρεμ.

Μιλώντας σε εκδήλωση που οργάνωσε χθες το βράδυ το Ίδρυμα «Φρίντριχ Έμπερτ» του γερμανικού Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος στο Βερολίνο, με τίτλο «Εμείς είμαστε οι άλλοι», η κ. Μάλμστρεμ, αναφερόμενη στην ακροδεξιά στην Ελλάδα, έκανε λόγο για ένα φαινόμενο το οποίο δεν είναι συγκυριακό και προέβλεψε ότι δεν θα εξαφανιστεί όταν ξεπεραστεί η κρίση. 

Σε δηλώσεις της πάντως σήμερα στην "Deutsche Welle", η Επίτροπος επισήμανε ότι οι προσπάθειες της Ελλάδας δεν επαρκούν -αλλά διευκρίνισε ότι η κυβέρνηση «κάνει αρκετά»- και πρόσθεσε ότι η Επιτροπή βρίσκεται σε συνεχείς συνομιλίες προκειμένου να βοηθήσει, αλλά και να παρακολουθεί τη διαδικασία. 

«Κατά την παραμονή μου στην Ελλάδα συζητήσαμε για το νομοσχέδιο. Από ό,τι κατάλαβα, σκοπεύουν να το προωθήσουν πολύ σύντομα. Έχει αργοπορήσει για διάφορους λόγους, αλλά θα κατατεθεί πολύ σύντομα στο Κοινοβούλιο. Αυτό μου έχουν υποσχεθεί και εύχομαι να αποδειχθεί σωστό. Πρόκειται για ευρωπαϊκό δίκαιο» δήλωσε η κ. Μάλμστρεμ. 

Από την πλευρά του, ο ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς τόνισε ότι «οι νόμοι προσδιορίζουν κανόνες και αυτοί οι κανόνες είναι το θεμέλιο της ειρηνικής συμβίωσης μιας κοινωνίας» και ανέδειξε την σημασία των νόμων οι οποίοι θέτουν το πλαίσιο της συμβίωσης. «Αν υπάρχουν κάποιοι που θέλουν να καταστρέψουν αυτό το πλαίσιο, πρέπει να ψηφιστούν νόμοι που θα τους περιθωριοποιήσουν» δήλωσε ο πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου και κάλεσε τους πολιτικούς να δίνουν πρώτοι το παράδειγμα: «Την ακροδεξιά την νικάς, όταν οι πολιτικοί έχουν το θάρρος να ορθώσουν δημόσια το ανάστημά τους» κατέληξε.